Tussen de brug en de ster
Door: Isabelle
Blijf op de hoogte en volg Isabelle
23 April 2007 | Spanje, Madrid
wa kan ne mens meer willen!
De albergue waar ik vandaag gestrand ben (of op tijd halt hield) heeft gratis internet, dus dedees kan niet weerstaan, vandaar dat jullie vandaag weeral gelukzakken zijt. Nog nooit in mijn leven wisten zoveel mensen zoveel van mij, ik vrees dat ik voorgoed mijn privacy ben kwijtgeraakt...
Als dat maar goed komt!
Ik vond dat een drietal dikke bergen op een dag genoeg waren, helemaal rood en puffend ben ik bovenop een berg uitgeput een dorpje binnengstesseld alwaar volgens mijn lijst en boekje een Albergue was,... en inderdaad zelfs twee tegenover elkaar! Mijn fietske werd prompt achter slot geherbergd (ze zijn daar zeer consequent in, overal waar ik al logeerde kreeg mijn fiets prima zorgen, zelfs zonder ernaar te vragen) en de vriendelijke herbergier sleurde zelfs mijn bagage naar boven (ik moet er wel heeel slecht uitgezien hebben). De vrouw in het toerismebureau in St.Palais (Frankrijk, vrijdag) herkende me zelfs niet toen ik gedoucht en omgekleed terugkwam om een stempel te vragen (op mijn 'crecencial').
Ik heb vandaag heel verstandig gefietst, al zeg ik het zelf. Vroeg 's ochtends beginnen, en dan rijden tot de noen of iets daarna en dan een lange middagpauze in de schaduw. Daarna kwamen er nog enkele flinke heuvels, ik spreek van flink als de helling minstens 5-7% is, maar in de namiddag brandt de zon zo sterk op het asfalt dat dat het boven èn onder een sauna is... Warm mannekes!!
Ik zeg het nogmaals, de zon ik voor mij een grotere verzoeking dan eventuele regen, sorry daarvoor allemaal. Het noodweer (lees regen) gaat mij vooruit, ik tref overal stralende zon, nu en dan een wolkske, maar niet veel zaaks. Blijkbaar krijgen jullie van hetzelfde laken een broek (een pak is te warm nu).
Dus zoals gezegd goe gefietst, jammer genoeg een 4-tal kilometer fout gereden, stom... maar toch weer goed voor 60km (waarvan dus 53 'route'kms) de rest in Pamplona verbrast! Grand total: 1598!
In Puente la Reina heb ik (Zalig!) onder de brug gezeten, en gegeten en daar ben ik ook Britten tegengekomem die een St Jacobsschelp zochten. Elke èchte pelgrim draagt er zo een op zijn bagage. Ze deden de reis per auto omwille van gezondheidsproblemen, 'one does what one can' nietwaar. Ik heb de man die zo graag een schelp wilde mijn extra schelp kunnen geven: prompt kreeg ik een 'miraculeuze medaille' van Ons Lief Vrouwke terug. We babbelden wat en toen voelden de brave mensen de behoefte om mij te zegenen en te bidden voor mij! Geloof het of niet, maar ik was onder de indruk. Ontroerd. Deze reis doet wat met me! In St Jean Pied-de-Port ben ik zelfs de kerk binnen gegaan omdat ik er zoveel behoefte aan had. Prachtige muziek weerklonk (religieuse gezangen door mannenstemmen!!!) en de mooi gekleurde glasramen maakten het geheel af. Ik kwam heel wat rustiger buiten...
Er zijn trouwens heel veel prachtige kerkjes op mijn route, vanbuiten zeker (broertjes: ik voel me soms net zoals Jean Meeus, van de ene romaanse kerk naar de andere) veel prille romaanse kerken dus, vroeg gotisch, de stijl is dikwijls erg gedrongen, maar ze hebben echt charme! Af en toe ga ik er eens binnen en ben steeds verrast door de graad van onderhoud ervan: prachtige houten(!) vloeren, veel mooie ornamemten, heel dikwijls erg veel (blad)goud, en af en toe dus zelfs muziek!
Ik voel me weer volop gelukzak! Nu nog leren geduld te hebben, genoeg te hebben aan een 60-tal km per dag, de bergskes rustig en vooral traag te nemen en stilaan kom ik ook wel in Santiago.
Hartelijk dank voor de oppeppingen en het meeleven!
De albergue waar ik vandaag gestrand ben (of op tijd halt hield) heeft gratis internet, dus dedees kan niet weerstaan, vandaar dat jullie vandaag weeral gelukzakken zijt. Nog nooit in mijn leven wisten zoveel mensen zoveel van mij, ik vrees dat ik voorgoed mijn privacy ben kwijtgeraakt...
Als dat maar goed komt!
Ik vond dat een drietal dikke bergen op een dag genoeg waren, helemaal rood en puffend ben ik bovenop een berg uitgeput een dorpje binnengstesseld alwaar volgens mijn lijst en boekje een Albergue was,... en inderdaad zelfs twee tegenover elkaar! Mijn fietske werd prompt achter slot geherbergd (ze zijn daar zeer consequent in, overal waar ik al logeerde kreeg mijn fiets prima zorgen, zelfs zonder ernaar te vragen) en de vriendelijke herbergier sleurde zelfs mijn bagage naar boven (ik moet er wel heeel slecht uitgezien hebben). De vrouw in het toerismebureau in St.Palais (Frankrijk, vrijdag) herkende me zelfs niet toen ik gedoucht en omgekleed terugkwam om een stempel te vragen (op mijn 'crecencial').
Ik heb vandaag heel verstandig gefietst, al zeg ik het zelf. Vroeg 's ochtends beginnen, en dan rijden tot de noen of iets daarna en dan een lange middagpauze in de schaduw. Daarna kwamen er nog enkele flinke heuvels, ik spreek van flink als de helling minstens 5-7% is, maar in de namiddag brandt de zon zo sterk op het asfalt dat dat het boven èn onder een sauna is... Warm mannekes!!
Ik zeg het nogmaals, de zon ik voor mij een grotere verzoeking dan eventuele regen, sorry daarvoor allemaal. Het noodweer (lees regen) gaat mij vooruit, ik tref overal stralende zon, nu en dan een wolkske, maar niet veel zaaks. Blijkbaar krijgen jullie van hetzelfde laken een broek (een pak is te warm nu).
Dus zoals gezegd goe gefietst, jammer genoeg een 4-tal kilometer fout gereden, stom... maar toch weer goed voor 60km (waarvan dus 53 'route'kms) de rest in Pamplona verbrast! Grand total: 1598!
In Puente la Reina heb ik (Zalig!) onder de brug gezeten, en gegeten en daar ben ik ook Britten tegengekomem die een St Jacobsschelp zochten. Elke èchte pelgrim draagt er zo een op zijn bagage. Ze deden de reis per auto omwille van gezondheidsproblemen, 'one does what one can' nietwaar. Ik heb de man die zo graag een schelp wilde mijn extra schelp kunnen geven: prompt kreeg ik een 'miraculeuze medaille' van Ons Lief Vrouwke terug. We babbelden wat en toen voelden de brave mensen de behoefte om mij te zegenen en te bidden voor mij! Geloof het of niet, maar ik was onder de indruk. Ontroerd. Deze reis doet wat met me! In St Jean Pied-de-Port ben ik zelfs de kerk binnen gegaan omdat ik er zoveel behoefte aan had. Prachtige muziek weerklonk (religieuse gezangen door mannenstemmen!!!) en de mooi gekleurde glasramen maakten het geheel af. Ik kwam heel wat rustiger buiten...
Er zijn trouwens heel veel prachtige kerkjes op mijn route, vanbuiten zeker (broertjes: ik voel me soms net zoals Jean Meeus, van de ene romaanse kerk naar de andere) veel prille romaanse kerken dus, vroeg gotisch, de stijl is dikwijls erg gedrongen, maar ze hebben echt charme! Af en toe ga ik er eens binnen en ben steeds verrast door de graad van onderhoud ervan: prachtige houten(!) vloeren, veel mooie ornamemten, heel dikwijls erg veel (blad)goud, en af en toe dus zelfs muziek!
Ik voel me weer volop gelukzak! Nu nog leren geduld te hebben, genoeg te hebben aan een 60-tal km per dag, de bergskes rustig en vooral traag te nemen en stilaan kom ik ook wel in Santiago.
Hartelijk dank voor de oppeppingen en het meeleven!
-
23 April 2007 - 19:21
Pieter:
Beste Isabelle,
Ik heb je een paar dagen niet meer gevolgd (andere besognes), maar wat ben ik blij verrast van je vooruitgang: zie je wel dat je het kunt! Vergeet ook niet naar het wisselende landschap te kijken, je gaat/fietst nog staan kijken van de rijkdom. En de medepelgrims: op dit ogenblik moet je ook met het fenomeen reeds hebben kennis gemaakt, dat je regelmatig dezelfde pelgrims tegenkomt, die van gisteren, die van eergisteren enz., allemaal aan ongeveer hetzelfde tempo in dezelfde richting voortbewegend: vluchtig kennis maken met medereizigers met hetzelfde doel, maar allen om verschillende redenen geraakt door “de weg” en op pad getogen. Medereizigers van alle leeftijden en nationaliteiten. Eigenlijk een unieke ervaring, iets dat je ook nooit meer zal vergeten. Terwijl ik je verhaal lees, komen de herinneringen terug boven, van prachtige momenten en ook van moeilijke momenten, maar geen enkele herinnering wil ik kwijt. Eigenlijk benijd ik je een heel dik stuk dat jij dat nu mag meemaken.
Practische opmerking, als je fietsbroek je knelt wil dit zeggen dat je ze thuis had moeten uitproberen, ga in geen geval de naden wat losser maken. Of zweet wat harder, dan neemt de omvang van je dijen misschien wat af (geintje). – Ik denk niet dat je de regen blijft achterna fietsen, er komt nog wat op je af, maar een devote pelgrim geeft daar niet om!
Isabelle, op een gegeven moment zal je rechts van de weg een eenvoudig kruisbeeld zien staan met een kleine gedenkplaat: het is de plaats waar een Vlaams meisje op haar fietstocht jaren terug, verongelukt is. Het zou fijn zijn moest je een boeketje (veld)bloemen willen neerleggen, o.a. om de aandacht te vestigen van andere medepelgrims. Haar ouders wisten bij haar vertrek ook niet dat ze de Grote Pelgrimstocht had aangevat. Ik denk dat het in de buurt van Ponferrada is, ik zal mijn best doen om het op te zoeken.
Laat je door dit laatste niet van je stuk brengen, jou wacht nog een schitterende weg met unieke belevenissen!
Het ga je goed, hou goede moed, denk aan “na regen komt zonneschijn” en, als het moeilijk is “het kan niet blijven duren”…
-
23 April 2007 - 19:27
Vloebergs Marie-José:
Proficiaat Isabelle , wij volgen je elke dag.Moeke -
23 April 2007 - 19:53
Karina:
Beste nichtje,
Als ik zo je mailtjes lees dan ben ik dikwijls, mee, ontroerd.Zoals je daar schreef dat je zo een "schapuliertje" aangeboden kreeg...Dat lijkt een beetje "onnozel" ,maar ik vind dat een ontroerende uitwisseling.
Dat doet me denken aan een aannemer die in elk huis dat hij bouwde een medaille van Maria metste.Nou in zo'n "gezegend" huis zou ik ook wel graag wonen.
Ik breng nu opmerkelijk meer tijd door in ons "kleinste kamertje".Daar hangen twee landkaarten;een wereldkaart en een kaart van Europa.Die kaarten zijn vol met stickertjes van de kinderen en van mij.Van onze machinist Simon hangt de Europakaart bijna vol.Reizen is zijn hobby én gratis bovendien.Op die kaart volg ik je traject.En ja de grote bergketen ben je reeds voorbij.
Hou vol en geniet!
Liefs,
Karina. -
24 April 2007 - 08:33
Lieve:
Joe de moemie!
Ook IK volg elke dag (dat er iets nieuws is) je blog. Wij gaan véél te véél verhalen hebben als we beide weer thuiskomen van onze "reis". Ik zal dus nog maar een jaartje thuis blijven wonen, zeker. Tot we zijn uitgebabbeld.
Je zit bijna aan 5000 pageviews van je blog, dus je bent echt razendpopulair, op slechts 23 dagen!!! Woohoow!
Allé, sprokkel nog wat mooie herinneringen en doe de "terveisia" aan de Finnen die je op je weg eventueel zou mogen tegenkomen.
Dukke Kis
Lieve
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
