St Jacobsschelp

Voor wie graag een beetje info heeft over het dragen van 'de schelp'

De St. Jakobsschelp is de schelp die pelgrims van Santiago di Compostela, de bedevaartsplaats van de apostel Sint Jacob, meenamen.
Volgens de legende zou in de negende eeuw het gebeente van Jacobus via de Portugese kust naar Santiago de Compostella zijn gebracht. Onderweg reed een man op een dol paard de zee in. Dankzij de heilige Jacobus kwamen man en paard – overdekt met schelpen – weer op het strand tevoorschijn.
Het zichtbaar dragen van de schelp, op de hoed of op de jas genaaid, gaf bescherming tegen struikrovers, die de dragers uit een erecode met rust lieten (maar waarschijnlijk ook omdat ze wisten dat er bij de arme bedevaartgangers niets te halen viel).
De St. Jakobsschelp is een van de meest gebruikte heraldische symbolen, later werd het in het leger geïntroduceerd om een soldaat aan te duiden die verre reizen had gemaakt, belangrijke marine commando’s had gevoerd of grote overwinningen had behaald. Het is een embleem voor veilig reizen en werd op vele blazoen gevonden van kruisvaarders families. Omdat de schelp als hij open is gemaakt niet meer kan worden samengevoegd, staat de St. Jakobsschelp ook bekend als symbool van trouw.